Maandag 6 mei 2019
Een maand of 2 geleden werd ik gebeld. Dag René, je spreekt met mevrouw Hishink, de moeder van Anke en de oma van Michiel en Friso. Weet je wie ik ben?
Jazeker mevrouw Hishink, u bent dol op onze kersenmonchou en komt daar met regelmaat van genieten met uw dochter en/of kleinzonen ;-).
Dat klopt helemaal maar daar bel ik nu niet voor. Ik heb hier nog een mooie stoel staan voor in jullie zithoek. Heb je interesse? Dan moet je maar even langskomen.
Zo gezegd, zo (gelijk maar die middag) gedaan. Bij haar thuis aangekomen (met een kersenmonchou gebakje uiteraard, ach jongen dat had je nou niet hoeven doen) lukte het mij niet om snel weer weg te komen maar wat heb ik gezellig zitten praten met deze onderhoudende dame van 87. Drie kwartier later vertrok ik met nog een extra stoel (neem die nou ook maar mee) weer richting Meestershuis. Wel met de toezegging van mijn kant dat ze met haar dochter moest komen lunchen op kosten van de Bovenmeester (ach jongen, …)
Vorige week sprak ze mij in de supermarkt aan. Ik ben vorige week nog even naar je zithoek wezen kijken en ik heb ook nog een mooier vloerkleed voor je, maar die krijg je pas als ik er niet meer ben. Ehhhh, oké mevrouw Hishink, fijn dat u aan mij denkt maar dit kleed gaat nog wel een paar jaar mee hoor dus haast u niet ;-).
Vanmiddag kwam ze gezellig met haar dochter genieten van onze Meesterwerkjes en natuurlijk wilde ze wel even voor mij poseren in haar eigen stoel.
Mevrouw Hishink dank u wel voor alles maar vooral voor uw aanwezigheid, dat we daar maar nog heel lang van mogen genieten.
