Donderdag 31 december 2020
Op 31 december 2019 eindigde ik het laatste bericht van het jaar met de woorden: ‘De klok staat stil, het is absoluut een teken van leven’. Een verhaal over de hier hangende klok van mijn overleden ouders die op oudjaarsdag, de sterfdag van mijn vader, stil kwam te staan.
Nu heb ik niet echt het idee dat er meer is tussen hemel en aarde maar ook dit jaar eindigt toch weer met iets van een ’teken’. Gisteravond ontving ik namelijk in relatief korte tijd 2 mailtjes van gasten met de voornaam Cor (niet echt een veel voorkomende naam in ons ‘afhaalbestand’) die beiden voor vandaag een bestelling plaatsten. Zal er dan toch ?
Ik wens jullie bij deze allemaal een zalig uiteinde en een goed begin van het nieuwe jaar en hopelijk gaat 2021, na een waarschijnlijk zeer stroeve start, gewoon een jaar worden waar het C-woord mij alleen nog maar met veel liefde doet denken aan mijn vader Cor en Rona, mijn dochter.
De klok tikt door, ook dat is absoluut een teken van leven